Wellen 30 maart 2016 (of 'hoe sterk is de oude fietser')
Vanmorgen bij het opstaan zag het er niet uitnodigend uit. Een donkere lucht en al een flinke wind. Bij het raadplegen van de buienradar was er een meer optimistisch beeld te zien. Het zou wel eens droog kunnen blijven. Zelf toch maar eens afwachten of er wel iemand zou komen opdagen. En warempel om vijf voor tien lieten zich een aantal mannen zien, dus snel omkleden. Beneden stonden al zeven man klaar Frans, Jo, Michel, Nico, Piet, The en Theike en Jan. Wie we misten was Rene die volgens de laatste berichten terug is en op eigen houtje traint.
Gezien het weer en de windrichting werd Alken als bestemming gekozen. Piet kreeg de waarschuwing om geen 'pratz waeg' te kiezen. Vooraf werd nog uitleg gevraagd aan de doorrijders van zaterdag en wat bleek, ze waren zich onderling kwijt geraakt. Zo was Piet naar Eupen gegaan en Nico en Jos via Aubel terug met een pauze in Rijckholt. De start ging met Nico met Piet op kop over de autoweg naar Kotem, waar we zagen dat de marechaussee de controle weer had opgestart, met het nodige fileleed. De twee op kop reden in een goed tempo tegen de wind, maar in Rekem moest Piet toch even bij bikkelen om Nico te volgen. Weer wat verder langs het kanaal moest Nico toch laten zien dat het harder moest en reed hij weg bij de groep.
In Lanaken nam Michel de kop over van Nico en reed hij met Piet netjes richting Gellik. Langs het oplopend stuk bij het Albertkanaal vond Nico het tempo te traag en passeerde de kopmannen. Vervolgens met zijn allen in zijn wiel in hoog tempo tegen de wind. Michel ging nu naast hem rijden en in eerste instantie met Nico een banddikte voor hem. Toen hij echter zijn wiel iets voor Nico bleef houden liet Nico de kop aan hem over. Nu Michel in hoog tempo richting Hoeselt en Vliermaal. Dit werd op een gegeven moment enkele mannen te gortig en werd gevraagd om een meer acceptabele snelheid te houden. Ik schrijf dit stukje op deze manier om aan te geven wat Nico ons aandoet met zijn 79 jaar.
*Afgeleid van het lied van Boudewijn de Groot 'Hoe sterk is de eenzame fietser'
'Hoe sterk is de oude fietser
Die kromgebogen over z'n stuur tegen de wind
Zichzelf een weg baant'
Het is toch ongelofelijk wat hij op zijn leeftijd presteert. Nadat we een bekende route tot Wellen hadden gereden, moest Piet iets nieuws bedenken, omdat hij de binnenweggetjes niet mocht nemen. Dus op goed geluk verder echter in Hoepertingen werd even gestopt om te zien waar we ons bevonden. Aangezien Alken enigszins uit de richting lag, werd besloten om naar Borgloon te rijden. Hiervoor moesten we even verder over de grote baan, die nogal druk is.
Even verder werd daarom de afslag genomen naar een plaats met een wat speciale naam. Toen we weer op bekende weg kwamen werd besloten om in Wellen te gaan pauzeren.
Hier vonden we een prima bakker/tearoom waar we koffie of chocomel met een broodje namen. Een prima pauzeplaats. Na uitgebreide discussies weer over de koers werd na een ruime pauze opgebroken en de terugreis aanvaard. Via Kortessem naar Diepenbeek met Jan en Piet op kop liep het goed met de wind in ons voordeel. Op een fietspad werd de bocht door Jan wat ruim genomen en moest Piet zich rechthouden in het gras, maar dat kan hij wel, dus niets aan de hand. In Beverst nam Nico weer de kop over en werd door Michel gesteund. In ras tempo naar Munsterbilzen en dan richting Hoelbeek. Nu moest weer op de rem worden getrapt want voor sommigen ging het erg snel. De verschillen zijn nog groot in het begin van het seizoen. Toch ging het in een behoorlijk tempo met soms 40 km/u via Lanaken en langs de Maas naar huis. Na bijna 110 km waren we net op tijd om weer verder te gaan met fietsen, hoewel dit kijken op TV was. Dus alles te samen, een droge dag met toch een aardig tempo ondanks veel wind.
Groeten, Jan